Ben Schot

Het Team Netherlands-duo Ben Schot en Quinty Vos vertegenwoordigt Nederland dit jaar bij EuroSkills in het vakgebied Hovenier. Op het eerste gezicht misschien een onverwachte combinatie: hij de oudste van het team en komt vanuit de retail, zij is 18 jaar en begon in een bloemenwinkel. Maar wie hun verhaal hoort, snapt meteen waarom ze elkaar perfect aanvullen.  Gemotiveerd en inmiddels al een geoefend duo. 

Alles begon in Lyon 

De basis voor hun deelname werd gelegd tijdens een bezoek aan WorldSkills in Lyon. Samen met hun school gingen ze daarheen om het Nederlandse team aan te moedigen. Wat ze daar zagen, maakte diepe indruk. “Toen we daar waren zeiden we meteen tegen elkaar: hier móeten we aan meedoen,” vertelt Quinty. Ben vult aan: “Ik wist nog helemaal niet wat Skills precies was. Maar toen ik dat zag… ja, dat was indrukwekkend.” 

En zo geschiedde. Quinty had al langer de motivatie, maar nog geen partner. Uiteindelijk zei Ben één dag voor de inschrijfdeadline dat hij mee wilde doen. “Onze docent kan best overtuigend zijn,” lacht Quinty. “Ben móest wel ja zeggen.” Ben knikt: “ik had echt geen idee waar ik aan begon, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.” 

Een onverwachte route naar het vak voor beide 

Quinty wist vroeger niet eens wat een hovenier precies deed. “Mijn vader was melkveehouder en maakt nu zijn dagen vol op de trekker, mijn moeder is kind & gezinscoach,” vertelt ze. “Ik wilde eigenlijk stagelopen bij een bloemenwinkel, maar die was maar twee dagen per week open. De eigenares stelde voor dat ik dan een paar dagen zou meelopen met haar dochter, die hovenier is. En zo is het begonnen.” 

Wat begon als een tijdelijke stage, groeide uit tot haar vak. “Ik vond het superleuk. En ik ben nu alweer vier jaar bezig. De bloemenwinkel zie ik niet meer terug – dit ligt me zó goed.” Een leuke bijkomstigheid: “Ik ben daar zelfs mijn vriend tegen het lijf gelopen! Soms lopen dingen zo,” lacht ze. 

Ben bewandelde een heel andere route. Hij werkte eerst in de supermarkt van zijn vader en was zelfs van plan het bedrijf over te nemen. Tot hij op zaterdagen ging bijklussen bij zijn zwager in het hoveniersbedrijf. “Uiteindelijk keek ik meer uit naar de zaterdag dan naar de rest van de week. Toen dacht ik: misschien moet ik iets anders gaan doen.” 

De overstap bleek een schot in de roos. “In het begin was het even wennen voor de familie, maar nu iedereen ziet dat ik op mijn plek zit, is het enthousiasme groot. Ik vind: je moet plezier hebben in wat je doet.” 

Het NK en de prijsuitreiking 

De kwalificaties en het NK zijn inmiddels een feit. “De overgang van kwalificatiewedstrijd zonder publiek naar het NK in een volle hal met duizenden bezoekers was groot,” vertelt Ben. “Maar we zaten zó in onze wedstrijd dat we het publiek nauwelijks doorhadden.” 

Toch bleef het een bijzonder moment. “Toen we hoorden dat we het NK hadden gewonnen, voelde dat echt onwerkelijk,” zegt Quinty. “Het is zo bijzonder om dit samen te doen.” Ben voegt toe: “Onze finalewedstrijd was al in januari, dus we wisten het natuurlijk al langer. De prijsuitreiking was onze zevende huldiging, maar het was nog steeds super speciaal om op het podium te staan. Mijn moeder en vriendin waren erbij. De rest van de familie had het inmiddels wel gezien,” grinnikt hij. 

Topsport met modder aan je schoenen 

Wie denkt dat tuinieren een hobby is, heeft het mis. “Eigenlijk voelt dit als topsport,” zegt Quinty. “De competitieve sfeer, het trainen, het gevoel dat je onderdeel bent van iets groters – dat is precies wat Team Netherlands met je doet.” En naast het vak? “Ik voetbal twee keer per week, vooral om even onder de meiden te zijn. In de hovenierswereld werk je toch vooral met mannen, dus dit is een leuk tegenwicht.” 

Ben zoekt in zijn vrije tijd juist de rust op. Of de snelheid. “Ik doe aan motorcrossen, gewoon als hobby. En als ik vrij ben? Dan doe ik lekker rustig aan.” 

Op weg naar Herning 

De voorbereiding voor EuroSkills is inmiddels in volle gang. “We trainen veel en gericht,” vertelt Ben. “We zijn zelfs al naar Finland geweest voor een oefenwedstrijd. Daar hebben we alvast kunnen zien hoe de internationale concurrentie is.” Ook het Engels krijgt aandacht. “Ik werk regelmatig met buitenlandse mensen, dus dat komt wel goed,” zegt hij nuchter. 

Quinty pakt het op haar eigen manier aan. “Ik verdiep me niet echt in de concurrentie,” zegt ze. “Ik wil focussen op mezelf en echt het beste uit mezelf halen. Dan weet ik ook zeker dat ik trots kan zijn op mezelf.” 

Twee keer zo sterk 

Twee deelnemers, twee verhalen, één team. Of het nou begon bij een bloemenwinkel of een supermarkt, Quinty en Ben laten zien dat vakmanschap in vele vormen komt. En dat je met de juiste klik, inzet en een beetje overtuigingskracht heel ver kunt komen. De bloembakken, modderige schoenen en wedstrijdervaring nemen ze mee, nu is het tijd voor Herning.