Aan een oog blind zijn en aan het andere oog maar voor 10 procent zien. Ik geef het je te doen! Met deze ‘visuele uitdaging’ zoals hij het zelf noemt, leeft Sem Velting. Hij is inmiddels bij Skills Heroes doorgedrongen tot de finale van Facilitaire Dienstverlening. Tijd voor een bijzonder gesprek met deze twintigjarige student van ROC Nijmegen en zijn docent Luuk Kersten; over motivatie, gelijke kansen, doorzetten, voorbereiden en de wil te willen groeien door vakwedstrijden.
“Elk nadeel heeft een voordeel”, zegt Sem kordaat en ietwat glimlachend. “Ik ben ermee geboren en weet ook niet hoe het is om beter te zien of wat ik mis. Tot een meter afstand zie ik dingen en letters moet ik echt op 5 tot 10 cm hebben om te kunnen lezen. Zo ben ik al heel jong gaan compenseren en mijn andere zintuigen bewust en onbewust ontwikkeld en extra ‘trucjes’ geleerd”. Onvoorstelbaar hoe Sem hier zelf over praat. Alsof het heel doodgewoon is! Maar hoe doen je dan een opleiding volgen of deelnemen aan een vakwedstrijd?
Niets te verliezen
“Eerst wilde ik Leisure doen omdat ik receptiewerk leuk vind. Daar had het docententeam toch bedenkingen over, waarna ik bij Facilitair Leidinggevende terecht kwam. Het team daar ontving mij open om mij te begeleiden. Daar hoorde ik van vakwedstrijden en bij een presentatie dacht ik eerst: ‘Is dit wel iets voor mij?’. Maar ik had niets te verliezen, dus ben ik gaan meedoen. Het is heel leuk en een hele mooie ervaring om te doen. Bovendien laat je zien dat ondanks dat je slecht ziet je wel hieraan kunt meedoen en dat je dit kan. Zo wilde ik ook kijken wat ik zelf kan”, zegt Sem.
Onbewust vertelt Sem dat hij hiermee een voorbeeldrol voor andere jongeren met een beperking is. Zijn docent Luuk Kersten luistert intussen op de achtergrond mee en knikt regelmatig instemmend. Luuk: “We wilden geen precedent scheppen en hebben Sem bij zijn deelname aan de voorronde gelijk als alle anderen behandeld. Iedereen heeft gelijke kansen. De voorronde was een schrijfopdracht en Sem kon met z’n grote beeldscherm gewoon meedoen en heeft het op eigen kracht gedaan. Je ziet wel hoe ontzettend hij gemotiveerd. Het kost ‘m meer, maar hij gaat er altijd wel voor.”
Grenzen opzoeken
“Je moet bij facilitair leidinggeven bovendien dingen kunnen ‘zien’, ‘ruimtes’ kunnen scannen en probleemoplossend vermogen hebben. Sem gebruikt daarvoor alles om zich heen en krijgt het ook altijd voor elkaar. Dat is superknap. Wat het ook wordt en hoe ver hij ook komt, dat maakt niet uit. Het is mooi dat hij die stap met vakwedstrijden durft te maken. En als hij tegen dingen aanloopt, ziet hij wel hoe hij ermee omgaat of hoe hij dat oplost. Als het niet is dan is het ’t niet! Ik zou willen dat meer mensen zo’n instelling hebben zoals Sem”, aldus een zichtbaar trotse docent.
”Skills in bijzonder zijn voor mij de krenten in de pap”
Voor Sem zijn vakwedstrijden nieuwe dingen ontdekken en de grenzen opzoeken. “De kwalificaties waren midden in de examenweek en mensen vonden het bijzonder dat ik dit erbij deed. Maar ik vond het juist een extra leuke uitdaging.” Luuk vult hem aan: “Hoe verder je komt hoe leuker het ook wordt. Skills is echt een happening. Ik doe dit nu zo’n 6 jaar, maar nog nooit heeft een student tegen mij gezegd dat hij dit zou willen missen! Iedereen zegt, ‘wat is het gaaf, ik heb nieuwe mensen en mensen uit het werkveld ontmoet’. Dit en Skills in het bijzonder zijn voor mij de krenten in de pap”.
Al pratend over de aankomende finale zegt Sem, dat hij ernaar uitkijkt. “Vooral om gelijkgestemde en gemotiveerde mede-finalisten te ontmoeten waarmee ik kan ‘levelen’. Met de organisatie heb ik gesproken over de extra dingen die ik nodig heb, zoals een groot scherm en ‘armscherm’ om te kunnen zien. Zelf heb ik een programma dat tekst omzet in spraak, zodat ik weet wat wordt gevraagd en wat ik schrijf.“ In de voorbereidingen is het docententeam Sem erg behulpzaam.
Op punten verbeteren
Daarover zegt Luuk; “Dat doen we op uitvraag, waarbij ik een soort coördinerende en managende rol heb. Als team kijken we wat de opdracht is en wat Sem meer en extra nodig heeft om zich voor te bereiden. We evalueren nu ook waar Sem op punten zich nog kan verbeteren. Iedere docent in ons team heeft zo zijn specifieke kennis en nog nooit heeft iemand nee gezegd om kandidaten voor te bereiden op kwalificaties of finales. Gelukkig is Sem heel ‘eager’, maar het vergt dadelijk wel wat meer van ons, zodat hij dadelijk weet wat waar in de RAI en op de wedstrijdvloer is.”
Voor Sem is dit ook een goede manier om tussen de examens door zich extra voor de Skills Finale voor te bereiden. “Nu gaat het wel concreter worden”, zegt Sem. “De vooraf informatie van de wedstrijd hebben we binnen en daarvan kunnen we -denk ik- de onderdelen wel goed trainen. Ik ga gewoon mijn best doen!” Luuk hierover: ””Hoe gemotiveerder de student is, des te beter pakt de wedstrijd voor hem of haar ook uit. Sem zijn we eigenlijk al tweeëneenhalf jaar aan het voorbereiden. Dus die basis ligt er. Uiteindelijk moet hij er een schepje er bovenop doen. Want Skills is niet wat je leert, maar wat je zelf er bovenop legt”.
Overwinning
Sem zegt daarop: “Ik geniet van de uitdaging en leer daar onwijs veel van. Slopend zal het zeker worden dadelijk in de finale. Maar ik laat het op mij afkomen en ga er open in. Een geluk is dat ik mij goed kan focussen en kan afsluiten van mijn omgeving. Dat zal een voordeel voor mij zijn denk ik. Het feit dat ik mee kan doen en deze ervaring krijg is al een overwinning voor mij. Deze ‘reis’ vind ik net zo mooi als winnen”, aldus Sem tot besluit. Zo is eens te meer duidelijk dat vakwedstrijden voor iedereen zijn en dat iedereen ook alle kansen heeft om te groeien in zijn of haar skills.